طراحی داخلی (به انگلیسی: Interior Design)، هنر و علم ارتقای فضای داخلیِ ساختمان برای دستیابی به محیطی سالم‌تر و زیباتر برای افرادی است که از فضا استفاده می کنند. طراح داخلی کسی است که چنین پروژه‌های ارتقایی را برنامه‌ریزی، تحقیق، هماهنگی و مدیریت می کند. طراحی داخلی یک حرفه چند وجهی است که شامل توسعۀ مفهومی، برنامه‌ریزی فضا، بازرسی سایت، برنامه نویسی، تحقیق، ارتباط با ذینفعان یک پروژه، مدیریت ساخت و اجرای طرح است.
در لغت‌نامه ی وبستر، طراحی داخلی چنین تعریف شده‌است: «هنر یا عمل برنامه‌ریزی و نظارت بر طراحی و اجرای معماری داخلی و مبلمان»
طراحی داخلی فرآیند شکل گیری و هماهنگی ویژگیهای زیبایی ساختمان از داخل، با هدف تأمین نیازهای لازم برای استفاده راحت از آن است.
تاریخچه حرفه‌ای طراحی داخلی
در گذشته، فضای داخلی به‌طور غریزی به عنوان بخشی از پروسه ساختمان قرار داده‌می‌شد. حرفه طراحی داخلی نتیجه‌ای از توسعه جامعه و معماری پیچیده‌ای شده‌است که ناشی از توسعه فرایندهای صنعتی است. پیگیری استفاده مؤثر از فضا، کاربر رفاه و طراحی عملکردی به توسعه حرفه‌ای طراحی داخلی معاصر کمک کرده‌است.
دکوراتور داخلی ساختمان و طراح داخلی
حرفه طراحی داخلی به وضوح تعریف نشده و پروژه‌های انجام شده توسط یک طراح داخلی به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. عباراتی مانند دکوراتور و طراح اغلب مترادف استفاده میشود. با این حال، تمایز میان اصطلاحات وجود دارد.
دکوراتور داخلی
واژه دکوراتور داخلی در اواخر قرن نوزدهم اوایل قرن بیستم پدید آمده‌است. به آن دسته از دست‌اندرکاران گویند که در تنظیم داخلی در سبک‌های مختلف تخصص دارد. در این متن سبک اشاره به یک ترکیب بندی بر اساس یک تصویر از یک ایده خاص، زمان، مکان، و غیره به عنوان مثال: ویکتوریا، گرجستان، دکو، هنر مدرن، و غیره دارد. اصطلاح دکوراتور داخلی نیز نشان می‌دهد تمرکز بر جنبه‌های زینتی و متحرک از داخل کابین، مانند رنگ، مبلمان، مبلمان قالب‌گیری‌های و قاب سازی، طراحی دارد.
طراح داخلی
جامعه طراحان داخلی آمریکا(ASID) طراح داخلی را چنین تعریف می‌کند: «متخصصی برای طراحی فضاهای داخلی، با عملکرد و کارایی بالا که تخصص خود را از طریق آموزش‌های رسمی کسب کرده‌است.»
طراح داخلی مستلزم آن است که تأکید بر برنامه‌ریزی، طراحی کاربردی و استفاده مؤثر از فضا که در این حرفه وجود دارد، در مقایسه با تزئین فضای داخلی بیشتر باشد. طراح داخلی می‌تواند پروژه‌هایی که شامل تنظیم فاصله‌های طرح اولیه را در داخل یک ساختمان و همچنین پروژه‌هایی که نیاز به درک درستی از مسائل فنی مانند آکوستیک، نور، دما، و غیره دارند را انجام دهد.
اگرچه یک طراح داخلی ممکن است لایه‌ای از فضا را بسازد، وی ممکن نیست فضا را بدون داشتن تصویب یک معمار بسازد. به همین دلیل است که بسیاری از طراحان داخلی تمام تحصیلات خود را برای یک معمار خوب شدن می‌گذرانند. طراح داخلی ممکن است مایل به کسب تخصص‌هایی از انواع زمینه های طراحی داخلی برای توسعه دانش فنی خاص به آن منطقه باشد. زیبایی در طراحی داخلی مستلزم این است که دانش در زمینه طراحی داشته باشید تا بتوانید به بهترین نحو فعالیت کنید.
طراحی تجاری
طراحی تجاری دربرگیرنده طیف گسترده‌ای از تخصص‌های زیر است: خرده فروشی: شامل مراکز خرید، فروشگاه، فروشگاه تخصصی، تجاری و نمایشگاه‌های تجسمی است. برند تجسمی و فضایی: استفاده از فضا به عنوان یک رسانه به بیان نام تجاری شرکت‌ها شرکت: طراحی دفتر شرکت برای هر نوع کسب و کار بهداشت و درمان: طراحی بیمارستان‌ها، امکانات کمک‌های زندگی، ادارات پزشکی، دفاتر دندانپزشک، امکانات روانپزشکی، آزمایشگاه‌ها، امکانات پزشکی ویژه مهمان نوازی و تفریح : شامل هتل‌ها، متل‌ها، تفرجگاه‌ها، کافه‌ها، رستوران‌ها، باشگاه‌های سلامت و چشمه‌های معدنی، و غیره رسمی و سازمانی: ادارات دولتی، موسسات مالی (بانک‌ها و تعاونی‌های اعتباری)، مدارس و دانشگاه‌ها، آرایشگاه‌ها، امکانات مذهبی و غیره مراکز صنعتی: ساخت و امکانات آموزشی و همچنین امکانات صادرات و واردات
مناطق دیگر این تخصص عبارتند از: طراحی نمایشگاه و موزه، طراحی رویدادها (از جمله مراسم‌ها، کنوانسیون‌ها و کنسرت)، تئاتر و طراحی با کارایی، طراحی در تولید فیلم و برای تلویزیون.
شرایط کاری
طیف گسترده‌ای از شرایط کار و فرصت‌های شغلی طراحی داخلی وجود دارد. شرکت‌های بزرگ اغلب طراحان داخلی را به عنوان کارمند در ساعات منظم استخدام می نمایند ولی بعضی طراحان بدون اینکه در جایی استخدام شوند فعالیت حرفه ای در فضای مجازی دارند به عنوان مثال برادران موسوی تحت عنوان دیزاین لاکچری در فضای مجازی به فعالیت حرفه ای میپردازند و همچنان جزء برترين هاي ايران به شمار مي آيند.
درآمد
طراحان داخلی با توجه به کارفرما و تجربه و شهرت فردی آن‌ها متفاوت است. برای پروژه‌های مسکونی طراحان داخلی خودکار عمل می‌کنند و درآمد هر یک از آن‌ها معمولاً هزینه ۱۰ الی ۲۰ درصد (بسته به شهرت طراح)از مبلغ نهایی قرارداد است و معمولا فاکتور به فاکتور تسویه میشود که به این نوع قرارداد مدیریت پیمان نیز گفته میشود.
سبک‌های دکوراسیون داخلی
هر یک از سبک های دکوراسیون داخلی، از نظر استفاده از خطوط و شکل‌ها، رنگ‌ها، متریال و مصالح و جزئیات دیگر، با یکدیگر تفاوت دارند. در ادامه لیستی از چند سبک و ویژگی های کلی آن ها آورده شده است:
مینیمال:
ویژگی بارز فضایی که به سبک مینیمال دکور شده باشد، سادگی و عدم درهم ریختگی آن است. در واقع این سبک بر کارایی و ضرورت استوار است و در آن نباید از مبلمان و اثاثیه غیر ضروری استفاده کرد. همچنین طراحی وسایل موجود در آن باید ساده و بدون جزئیات باشد و آن را به صورت مونوکروماتیک دیزاین کرد.
روستیک:
سبک روستیک در اصل از متریال های ارگانیک و طبیعی در فضای داخلی خود استفاده می‌کند. این سبک جلوه‌ای ساده و طبیعی دارد و باید مصالحی چوبی و سنگی که در آن به کار گرفته میشود، خام باشد و هیچ فرآیند تولیدی و مهندسی روی آن ها انجام نگرفته باشد. همچنین در این سبک متریال‌های مدرن و امروزی، مانند فلز و پلاستیک، بهتر است که به صورت محدود به کار گرفته شود.
سبک ژاپنی:
سبک دکوراسیون ژاپنی ریشه در فرهنگ سنتی ژاپن و مکتب ذِن دارد. بنابراین با در نظر گرفتن اصول این مکتب، دکوراسیون ژاپنی در کنار حفظ زیبایی خانه، به آرامش بخش بودن خانه تمرکز بسیار زیادی دارد.
همچنین طرفدار محیطی متعادل، مرتب و به دور از هرگونه تجملات است و عناصر و متریال های طبیعی نیز نقش کلیدی در اجرای این نوع دکوراسیون دارند.
در این سبک رنگ غالب فضا سفید است و باید نور خورشید به فراوانی وارد آن شود. همچنین عناصر معماری و اثاثیه ژاپنی مانند حصیر تاتامی و شوجی در این نوع سبک کاربرد دارد.
این بودچندنمونه ازسبک های طراحی داخلی منزل که بااستفاده ازآنها میتوانید به خانه های خود زیبایی ببخشید.