برای نقد و بررسی فیلم ستاره بازی (Playing with Stars) با آرتیها همراه باشید. فیلم ستاره بازی ساخته جدید هاتف علیمردانی است. فیلم درباره بحران‌های پس از مهاجرت ساخته شده است. این فیلم در خارج از کشور فیلمبرداری شده و کیفیت بصری چشمگیری دارد.
خلاصه داستان فیلم ستاره بازی
این فیلم براساس داستان واقعی دختری به نام صبا است که به خاطر طلاق پدر و مادرش از یک ماده مخدر خطرناک استفاده می‌کند. همین اتفاق هم موضوع اصلی فیلم‌نامه «ستاره بازی» را تشکیل می‌دهد.
عوامل فیلم
نویسنده و کارگردان: هاتف علیمردانی، تهیه‌کننده: علی سرتیپی، مدیر فیلمبرداری: معین مطلبی، تدوین: امیر ادیب‌پرور، موسیقی: بامداد افشار، بازیگران: فرهاد اصلانی، مایکل مدسن، شبنم مقدمی، علی مصفا، هستی جوادی، مارشال منش و ملیسا ذاکری، طراح پوستر: محمد موحدنیا، ساخت تیزر: محمد واحد
نقد و بررسی فیلم ستاره بازی
چالش اصلی در روایت فیلم “ستاره بازی” بر محور موضوع “غرب‌زدگی و غرب‌گراییِ نابخردانه” تمرکز دارد. دو سکانس آغازین در فیلم به خوبی این جهان‌بینی ضد غرب را نشان می‌دهند. سکانس اول، فرهنگ منحط و سمی جامعه غربی را در یک پارتی شبانه به تصویر می‌کشد. سکانس دیگر به مشکلات خانواده ایرانی در یافتن شغل، نگرانی‌های مالی اشاره می‌کند.
این معضلات و چالش‌ها به تدریج با پیشروی خطی داستان در فیلم و با اضافه کردن رویدادهایی مانند “معتاد شدن ستاره” و “طلاق والدین” به صورت نقادانه تداوم می‌یابند. به طوری که فیلم از نقش قصه‌گویی و پیشبرد کارآمد درام به‌طور کامل کناره می‌زند و به بیانیه‌های شعاری علیه فرهنگ و تمامیت “غرب” محدود می‌شود.
فیلم “ستاره بازی” در تلاش برای منطقی کردن اتصال داستان ستاره بازی و کاراکترهایش به خارج از کشور و به‌خصوص به مایکل مدسن، تلاشی نمی‌کند. این موضوع، یکی از نقاط ضعف اصلی فیلم است. فرصت طلایی و مهمی که با حضور یک ستاره هالیوودی در فیلم وجود داشت، به درستی بهره‌برداری نشده است. بخش‌هایی که این بازیگر در فیلم حضور دارد و ارتباط آن با داستان ستاره بازی خارج از کشور را نشان می‌دهد. یکی از بخش‌های کسل‌کننده و غیرمهم داستان است.
فرم روایت در فیلم به وسیلهٔ رفت و برگشت‌های بی‌مایه بین چند موتیف مختلف پیش می‌روند. دیگر قسمت‌های داستان هم شامل رویدادهای بی‌اندازه و پر از اضطراب مرتبط با شخصیت “ستاره” می‌شوند. راوی تنها چند رویداد تکراری و بی‌معنی را پیگیری می‌کند و هیچ شخصیت مرکزی یا تمرکزی در روایت ندارد.
روایت بر روی جزئیات غیرداستانی تمرکز می‌کند که حضور یا عدم حضور آنها در فیلم تفاوتی در جریان داستان ایجاد نمی‌کند. علاوه بر این، در طول فیلم، با جامعه‌ای در بحران و افرادی که مدام در کنترل تکرار اشتباهات خود ضعف اراده دارند، در مقابل واقعیت اعمالشان تسلیم نمی‌شوند، روبرو می‌شویم.
فیلم ستاره بازی از نگاه روانشناختی
فیلم “ستاره بازی” به عنوان یک فیلم اجتماعی و تا حدی روانشناسانه، مجبور است برای توجیه زندگی صبا، به زندگی گذشته‌اش رجوع کند. درخواست روانشناس او (با بازی علی مصفا) برای بازگو کردن زندگی او از کودکی، باعث می‌شود تا قصه صبا از طریق تک گویی‌های او روایت شود.
در پایان فیلم، متوجه می‌شویم که همه صداهایی که شنیده‌ایم، در واقع بر اساس صدای واقعی صبا بوده‌اند. این نکته نشان می‌دهد که فیلم به واقعیت وفادار مانده است و این موضوع می‌تواند یک ضعف اساسی در ساختار داستانی و فرم فیلم باشد. از طرف دیگر، به عنوان یک فیلم با رویکرد روانشناسانه، نیاز به توسعه بهتر شخصیت‌ها دارد تا مخاطب بتواند تمام حالات درونی آنها را درک و فهم کند.