به نقل از آرتیها سرهنگ ثریا ساخته ی پر سر و صدای “لیلی عاج” از فیلم های مهم به شمار میرود. چند منتقد و جمعی از مخاطبان، صحبت های زیادی مطرح کردند. «سرهنگ ثریا» محصول سازمان اوج است و توسط جلیل شعبانی تهیه و تولید شده است. این فیلم امشب چهارشنبه دهم آبان ماه اکران خود را در سینماهای سراسر کشور آغاز کرد.

خلاصه داستان و بازیگران فیلم «سرهنگ ثریا»
فیلم «سرهنگ ثریا» ایده اولیه نابی دارد. سینمای ایران تا به امروز مادران ماندگاری را به خود دیده است اما اثری را به یاد ندارم که قهرمانش مادر یک عضو سازمان مجاهدینخلق بوده باشد. سرهنگ ثریا درباره مادری است که برای ملاقات با فرزند مجاهد خود مرارتها و ملالتهای فراوان و فرسایندهای را متحمل میشود. بنابراین ما در همین بدو امر با امتیازهای مهمی مواجه هستیم.
در این فیلم ژاله صامتی نقش سرهنگ ثریا را بازی میکند و در کنار او بازیگرانی چون وحید آقا پور، دیبا زاهدی، حمید رضا محمدی ، مجید پتکی و… به ایفای نقش پرداختهاند.

نقد منفی فیلم «سرهنگ ثریا»
مسعود احمدی گفت: ضعف اصلی این فیلم این بود که به نسبت مدت زمان، قصه کمی داشت و گاهی برای مخاطب خسته کننده میشد. البته به لحاظ فنی، فیلم خیلی خوبی بود و مخصوصاً نوع فیلمبرداری آن نمره قبولی میگیرد. اما متأسفانه چند دقیقه آخر فیلم، بیشتر به یک کلیپ تبلیغاتی در جهت اهدافی خاص شبیه بود.
اصغر گروسی ضمن اشاره به این نکته که دلیل خسته کننده شدن فیلم در بعضی دقایق، طولانی شدن پلان ها بوده است. در خصوص ماهیت فیلم و اهداف سازندگان آن گفت : فیلم های ایدئولوگ در همه سیستم ها و در همه نقاط دنیا سخته میشوند اما شکل و کیفیت فیلم هاست که خیلی حائز اهمیت است.

نقد مثبت فیلم «سرهنگ ثریا»
یکی از منتقدان درباره این فیلم گفت : سرهنگ ثریا یک فیلم “موقعیت محور” بود. بازی های خوبی هم از بازیگران گرفته شده که این خصلت کارگردان های تئاتری مانند لیلی عاج است.
محمد قربانی در نشستی دیگر نیز گفت: سرهنگ ثریا را فیلم خوبی دیدم. هرچند نقصهایی دارد و میشود درباره نقایص آن حرف زد. اما به نظر من از فیلمهایی است که کمتر در جشنواره فجر میبینیم که فیلمساز بداند که با دوربین سینمایی طرف است. وقتی میفهمیم فیلمساز سابقه کار تئاتر دارد کار او سختتر میشود. چون وقتی از مدیوم دیگری به سینما وارد میشوی، مدیوم قبلی تاثیر ویژهای روی کار جدید دارد.
وی افزود: لیلی عاج با اینکه اولین فیلم سینمایی اوست کاملا دوربین سینمایی را میفهمد و قصهاش را با دوربین روایت میکند و کاراکترش را با دوربین میشناساند.
قربانی توضیح داد: بحث ایدئولوژیک در فیلم مطرح نیست و تنها چیزی که میبینیم مادری است که میخواهد فرزندش را ببیند. کاراکتر رفتهرفته تبدیل به مادر همه بچهها میشود. در فیلم مسئله معرفی سازمان مجاهدین را نداریم و به نظرم هیچ فیلمی تا به حال به این خوبی مجاهدین را نشان نداده است.