امروز در آرتیها به زندگی یکی از کمدین های معروف دنیا می پردازیم. نورمن جوزف ویزدم در سال ۱۹۱۶ در خانواده‌ای فقیر در منطقه پادینگتون شهر لندن به دنیا آمد. وی دومین فرزند خانواده بود و یک برادر بزرگتر از خود داشت. مادر و پدرش تمام اوقات خود را به دعوا و نزاع با یکدیگر می گذراندند. مادر که از فقر و تنگدستی به ستوه آمده بود، هنگامی که نورمن ۹ ساله بود، مادرش خانه را ترک کرد و بی اعتنا به خانواده از همسرش جدا شد و دو پسر کوچکش را به حال خود رها کرد. از آن به بعد پدر مسئولیت نگهداری از بچه ها را به عهده گرفت، اما نورمن و برادرش که دو سال از او بزرگتر بود از این وضعیت راضی نبودند. پدر نورمن راننده کامیون بود و نورمن را از همان ۹ سالگی با خود به این شهر و آن شهر می برد.
نورمن در ۱۱ سالگی به امید این که بتواند زندگی بهتری بیابد از خانه فرار کرد و برای سیرکردن شکمش به کارهای مختلفی مانند پادویی، روزنامه فروشی، پیشخدمتی و ظرفشویی در رستورانها دست زد. اما از آن جایی که به درس علاقه داشت لذا با تلاش زیاد توانست در کنار کار به مدرسه نیز برود، ولی از عهده هزینه تحصیل و سیرکردن شکمش برنیامد. در ۱۳ سالگی علی رغم میل باطنی‌اش مدرسه را ترک کرد و موفق شد در یک معدن ذغال سنگ کار پیدا کند. با این حال که سن و سالش برای چنین کارهای سختی کم بود، اما مجبور شد که از سن کودکی درگیر انواع کارهای مختلف شود که از آن جمله پادویی در کشتی بود.
او چندی بعد وارد ارتش شد و به عنوان یک نظامی در ارتش انگلیس به هند اعزام شد. او در آن محیط خشک و نظامی به یک مسئله مهم پی برد که سبب دگرگونی زندگی اش شد نورمن فهمید روحیه اش با چنین محیط خشک و مقرراتی و نظامی نامانوس و ناسازگار است. او در فضای نظامی گری ارتش متوجه شد که استعداد زیادی به خنداندن مردم دارد و می‌تواند با حرکات و رفتار هنرمندانه اش مردم را دلشاد نماید.
آغاز حرفه بازیگری :
در سال ۱۹۴۶ و در سن ۳۱سالگی تصمیم گرفت ارتش را ترک کند و توانست در مدت بسیار کوتاهی استعداد نهفته اش را شکوفا کند و به همگان نشان دهد. نورمن در سال ۱۹۴۸ به تلویزیون انگلیس راه یافت و به این نحو چهره کمدین او را همگان مشاهده کردند و طرفداران زیادی پیدا کرد. در همان سال، نخستین فیلم کمدی‌اش را با نام قرار ملاقات یک آدم رویایی بازی کرد. با این که اولین تجربه اش بود؛ اما با استقبال بی نظیر مردم روبه رو شد.
وی در سال ۱۹۵۳ فیلم دیگری بازی کرد با نام «دردسر در فروشگاه» که با این فیلم به شهرت جهانی رسید. او در دو دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی چندین فیلم کمدی با نام‌های «نقطه اوج در دنیا»، «سربزنگاه»، «تعقیب یک ستاره»، «مرد با اهمیت»، «سحر خیز»، «یک گردش خوب» و… را بازی کرد. نورمن ویزدم از سال ۱۹۶۵به بعد فیلمهایش را به طریقه رنگی پخش کرد. با این عمل مردم بیشتری جذب فیلمهایش شدند زیرا فیلمهای رنگی، آن هم فیلمهای کمدی برایشان تازگی داشت.
وی در فیلمهایش آواز نیز می خواند. او که در دوران جوانی صدای دلنشین و گرمی داشت، در سال ۱۹۵۴ آواز مرا نخندان نورمن را خواند که مورد استقبال مردم قرار گرفت. وی در سال ۱۹۶۵ در تئاتر انگلیس به اجرای چندین تئاتر کمدی پرداخت. در همان سال به نیویورک سفر کرد و فیلم «قدم‌های شاد» را بازی و روانه سینما کرد. حتی در تلویزیون آمریکا نیز با او مصاحبه کردند. نورمن در سال ۱۹۹۲ در لیست بهترین مردان کمدی انگلیس در راس بن هی و فرانکی هورد جای گرفت.
نورمن ویزدم در سال ۱۹۹۵ به آلبانیا سفر کرد و مهمان وزیر فرهنگ و هنر آنجا شد و به او چندین مدال افتخار اهدا کردند. او در آن سال فیلم پیامهای مارکسیست را اجرا کرد. یکی دیگر از جوایز مهمی که در طی کارهای هنری اش دریافت کرده است، جایزه ای با نام تونی در سال ۱۹۶۷ است. وی در استودیو پین وود فیلمهایش را در سال ۱۹۵۳ تا ۱۹۹۴ تهیه کرد. این استودیو را دوست داشت زیرا توانسته بود به موفقیتهای چشمگیری دست یابد.
در سال ۱۹۹۷ دولت انگلیس یک مدال شجاعت و لیاقت به او اهدا نمود. در ضمن رادیو بی.بی.ال برای نورمن به مناسبت ساخت و اجرای فیلمهای کمدی او جشن گرفت و جوایزی اهدا کرد. همچنین به عنوان ۵۰ سال خنداندن مردم در مرکز شهر لندن از او تقدیر شد. در آستانه سال ۲۰۰۰ به دلیل خنداندن مردم و ساخت و تهیه و اجرای فیلمهای جالب کمدی از ملکه الیزابت لقب سر یا شوالیه را دریافت کرد.
ازدواج نورمن :
نورمن در سال ۱۹۴۱ با “دورن بوریت“ ازدواج کرد و پس از ۶ سال زندگی مشترک از او جدا شد. او مجددا در سال ۱۹۴۷ با “فردا سیمپسون“ ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دو فرزند به نام‌های ژاکلین و نیکولاس است.
آثار هنری نورمن ویزدم:
نورمن در فضا، سر بزنگاه، شیشه پاک‌کن، آدم ناجور، شیر فروش، به دنبال یک ستاره، آدم نادرستی بود، جاده صاف کن، جنجال در فروشگاه، سحرخیز، آخرین شراب تابستانی.
کناره گیری از بازیگری :
نورمن کمدین محبوب در نودمین سالروز تولد خود از فعالیت هنری کناره گرفت و از سینما خداحافظی کرد و به بیش از نیم سده حضور در عرصه سینما و تلویزیون پایان داد. با این وجود ۲ سال بعد یعنی در ۲۰۰۷ میلادی در فیلم کمدی کوتاه اکسپرسو، ساخته مارتین نایجل و کوین پوئیس، نقش آفرینی کرد، فیلمی ۱۰ دقیقه ای درباره هشت شخصیت که در یک کافی شاپ سر یک میز واحد می نشینند. این فیلم در فستیوال فیلم کن ۲۰۰۷ میلادی به نمایش درآمد و مورد توجه واقع شد. سود حاصل از فروش دی‌وی دی این فیلم به یک موسسه حمایت از بیماران سرطانی تعلق گرفت. همچنین وی علاوه بر بازیگری، نویسندگی فیلم نامه ۹ فیلم سینمایی و تلویزیونی را نیز برعهده داشت. او همچنین مدتی به خوانندگی روی آورد و در ۱۹۷۶ میلادی در برنامه‌ای از بی. بی. سی. ترانه معروف به‌خاطر این که احمقم، به من نخند را اجرا کرد.
بیماری و مرگ نورمن :
در اواسط سال ۲۰۰۶ هنگامی که او از تپش قلب نامنظم رنج می‌برد به وسیلهٔ هلیکوپتر به بیمارستانی در لیورپول منتقل شد و به وسیلهٔ دستگاه‌های مخصوص تنظیم ضربان قلب تحت مداوا قرار گرفت. در ماه اوت سال ۲۰۰۷، در روزنامه ای از گروه دیلی میل و روزنامه محلی جزیره من گزارش شده که نورمن ویزدوم از ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۷ در خانه سالمندان ابوتس وود در بالاسالا، ساکن شده‌است. در همان ماه‌ها شبکه خبری بی‌بی‌سی تأیید کرد که ویزدوم در خانه پرستاری و تحت نظارت پزشکان زندگی می‌کند و از مشکلات عروقی رنج می‌برد.
نورمن ویزدوم در شش ماه آخر عمرش چندین بار دچار سکته مغزی شد که باعث تحلیل قوای جسمی و ذهنی وی گردید. او در ساعت ۶:۴۶ عصر ۴ اکتبر ۲۰۱۰ (به وقت گرینویچ) در یک خانه سالمندان در ابوتس وود درگذشت. در زمان مرگش، نورمن دو فرزند و دو نوه داشت. مراسم تشییع جنازه او در تاریخ: ۲۲ اکتبر سال ۲۰۱۰، در داگلاس، جزیره من، برگزار شد. تمام اهالی جزیره به این مراسم دعوت شدند، کلاه پارچه ای و علامت تجاری وی در کلیسا درون تابوت قرار داده شد. در مراسم تشییع جنازه نورمن ویزدوم هنرمندان و بازیگران زیادی شرکت داشتند و به درخواست ویزدوم، مویرا اندرسون ترانه: “Who Can I Turn To” را اجرا کرد. که این ترانه خصوصاً برای مناسبت‌ها به وسیلهٔ «گوردون کری» تنظیم شده بود.