در این مقاله از آرتیها در حوزه مد و فشن که شاخههای بسیاری وجود دارد می پردازیم. در مورد مدلینگ چیست و معیارهای انتخاب مدل زن و مرد کدامند، صحبت کنیم پس تا پایان با ما همراه باشید. افرادی که برای آرایش، نقاشی، مجسمهسازی، عکاسی و سایر هنرهای تجسمی الگوی هنرمندان میشوند نیز مدل نامیده میشوند. امروزه داشتن تناسب اندام و علاوه بر اینکه دغدغه افراد عادی اکثر جوامع شده است، دارندگان برندهای مختلف لباس نیز برای فروش بیشتر تولیدات خود به افرادی برای تبلیغ نیازمندند که به طور حتم این افراد برای جلوهی بیشتر تولیدات خود سراغ افرادی با تناسب اندام خوب میروند. اما چرا تناسب اندام در مدلینگ تا این حد اهمیت دارد؟ و کسی که میخواهد مدل شود باید چه ویژگی هایی داشته باشد.
تاریخچه مدلینگ :
در قرن هفدهم، لباسهای پرطرفدار با استفاده از عروسکهای چوبی برای زنان ثروتمند در شهرهای بزرگ اروپایی فرستاده میشد تا آنها را به خرید مدل لباسهای محبوب ترغیب کند.
قرن هجدهم اولین مجلات مد که برای پوشش درباریان سلطنتی خلق شدند آغاز بکار کردند. در بین همین اتفاقات عکاسی مد در سال ۱۸۴۰ شکل گرفت و جایگزین طراحیهای دستی شد.
در سال ۱۸۵۰، چارلز ورث با تشویق همسرش برای پوشیدن طراحیهای او، استفاده از مدلهای زنده برای فروش لباس را رایج کرد و برای اولین بار در جهان در سال ۱۹۱۴ نمایشگاه مد شیکاگو میزبان مدلها شد.

مدل کیست و خصوصیاتش چیست؟
مدل فردی است که شغلش نمایش نوعی از حالت فیزیکی بدن ایدهآل انسان در حیطه هنر و تجارت و البته طراحی و معرفی پوشاک است. هنر مدلینگ معمولاً به معنی پوشیدن و نمایش لباسهای جدید طراحی شده توسط طراحان لباس و شرکتهای تولید پوشاک است. به افرادی که در کار خود موفقتر و مشهورتر هستند سوپر مدل میگویند. مدل نقشی را برای نمایش یا تبلیغ محصولات تجاری “(“به ویژه لباسهای مد در نمایشهای مد”)” بر عهده دارد یا به عنوان کمک بصری برای افرادی که آثار هنری خلق میکنند یا برای عکاسی ژست میگیرند.
اگرچه مدلها عمدتاً زن هستند، اما در این حرفه مدلهای مرد نیز فعالیت دارند. صنعت مد به دستههایی تقسیم میشود که مدلینگ لباس نیز جزو همین دستهها محسوب میشود. در رأس این صنعت! “مد بالا” قرار دارد که برندهای تجاری و طراحان لباس طراحیها و لباسهای گرانقیمت خود را به کمک مدلهای لباس به نمایش میگذارند.
اوایل شروع این صنعت در جهان، معرفی کالاها و صنایع یا هرآنچه که نیاز به معرفی داشت، از طریق افراد معروف مثل ورزشکاران و قهرمانان یا در برخی از موارد از افراد سیاسی استفاده میشد؛ تا این که با طراحی های خاص و سیاستهای کلان این صنعت تبدیل به تبلیغ عقاید، آداب و رسوم و سیاستهای مختلف فرهنگ ها و کشورهای مختلف گردید.

ورود به عرصه مدلینگ :
برای مدل فشن شدن یا مدلینگ معمولاً هیچ آموزش رسمی لازم نیست. با این حال، خرید پکیج آموزشی مدلینگ معتبر، شرکت در کلاسهای طراحی مد، رقص، هنر یا نمایشهای تئاتر ممکن است به یک مدل مشتاق مزیت رقابتی بیشتری بدهد. حضور در آژانسهای مدلینگ نیز میتواند برای شخص علاقهمند به مدلینگ مناسب باشد اما در حال حاضر در ایران کمی شرایط آموزش آژانسهای مدلینگ متفاوت است و ما را از مرکز و راه صحیح دور خواهند کرد.
سن افرادی که قصد دارند وارد حرفه مدلینگ شوند و به خصوص در قسمت رانوی فعالیت کنند از سن ۱۶ سالگی تا ۲۱ سالگی تعیین شده است.
مدلینگ یا مدل شدن یک شغل پر در آمد است و بازار آن در کشورهای مختلف سالهای سال است هر روز داغ تر میشود و افراد زیادی در این عرصه فعالیت میکنند. افراد زیادی از همین راه معروفیت و محبوبیت خاصی را برای خود به دست آورده اند؛ اما مدلینگ شغل مناسبی برای همه محسوب نمیشود. سختی های زیادی در کنار مدلینگ بودن علاوه بر برخوردهایی که صورت میگیرد وجود دارد؛ برای مدلینگ باید از قد ، وزن مناسب ، چهره جذاب ، فیزیک و استایل مناسب بدنی برخوردار باشید؛ مدلینگ رژیم غذایی مشخصی دارد و نمیتوانید هر نوع غذایی بخورید؛ همچنین خوردن قند و مواد چرب را باید کاملا از برنامه رژیم برای مدلینگ حذف کنید. همچنین مدلینگ باید ورزش های مخصوص خود را هر روز انجام دهد و از خواب تنظیم شده برخوردار باشد؛ در کنار همه این کارها یک مدلینگ وقتی به معروفیت دست یافت باید رفتاری معقولانه و کنترل شده نیز داشته باشد.

انتخاب مدلینگ بر چه معیاریست؟
در مدلینگ مدلهایی با انواع سن و سایز حضور دارند که بر اساس ذهنیت طراح کالکشن انتخاب و تعیین میشوند. اگر شما علاقهمند به مدلینگ لباس هستید، مهم است که جایگاه و خصوصیات ظاهری خود را بشناسید. داشتن انتظارات و اهداف واقعبینانه باعث میشود که کمتر ناامید شوید و به سمت مسیر صحیح هدف گام بردارید. درک مناسب از پتانسیل و ویژگیهای خود و تطبیق آن با معیارهای جهانی مدلینگ باعث میشود تا، شما مسیر درستی راطی کنید و در نهایت یک تصمیم ایده آل در مورد ورود به صنعت مدلینگ داشته باشید.
مدلهای زن معمولاً مجبورند رژیمهای غذایی سختی بگیرند تا اندام لاغری داشته باشند. گاهی مدلها برای موفقیت تا حد افراط پیش میروند که در مواردی موجب به خطر افتادن سلامتی شان نیز میگردد. در سالهای اخیر پس از مرگ چند دختر جوان مدل بر اثر سوء تغذیه، اعتراضهای اجتماعی، به خصوص از جانب فعالان حوزهٔ زنان، به وضعیت زندگی این افراد و تأثیر نامطلوب آنها بر جامعه شدت گرفته است و کمپین ضدلاغری تشکیل شده است. در بعضی از کشورهای اروپایی نیز قوانینی تصویب شده است تا مدلها مجبور به داشتن مدرک سلامت پزشکی باشند.
مدل سایز صفر در هفته مد مادرید در سال ۲۰۰۶ مردود اعلام شد؛ هر چند طراحان ایتالیایی مانند ورساچه، پرادا و جورجیو آرمانی در آغاز مخالف بودند، ولی یکسال بعد توسط هیئتی انگلیسی در مورد سلامت مدلها متقاعد شدند تا جایی که آرمانی برای جلوگیری از بیماری انورکسیا (anorexia) برای مدلهای فوق لاغر بسیار تلاش کرد. بعد از منع سایز صفر، سایز آمریکایی ۱۴ و ۱۶ به عنوان لاغرترین سایزها اعلام شد و همچنین مدل شدن زیر ۱۶ سال ممنوع شد و جهت جلوگیری از استرس حفظ سایز صفر و اختلالات خورد و خوراک در میان مدلها تلاشهایی انجام شد. در سال ۲۰۱۰ ویکتوریا بکهام در هفته مد نیویورک به کل سایز صفر را مردود اعلام کرد و ۱۲ را مدل بسیار لاغر (too skinny) خواند. او اعلام کرد مدلها باید تندرست و واقعی به نظر برسند و عکسهایی با انرژی داشته باشند تا بر نوجوانها تأثیری مثبت داشته باشند.
قد مدلینگ زن باید از ۱۷۳ سانتی متر تا ۱۸۳ سانتی متر باشد و برای وزن معیاری مشخص نشده است! اما وزن مدلهای بین المللی معمولا بین ۵۰ تا ۵۹ کیلوگرم است و هرچه تناسب اندام بهتری داشته باشند بدون شک احتمال همکاری افزایش میابد.
معیارهای بین المللی قد مدلینگ برای مردان در کشورهای مختلف کمی متفاوت است اما اکثریت این معیارها از ۱۸۳ سانتی متر تا ۱۹۱ سانتی متر است. همچنین سایز کمر این افراد باید ۲۶ تا ۳۲ اینچ و سایز سینه ۳۶ تا ۴۰ اینچ باشد. علاوه بر معیارهای مدلینگ باید تناسب اندام و میزان عضلانی بودن شخص نیز بررسی شود.

در آمد مدلینگ در ایران :
ابی قصیری یکی از مشهورترین مدلهای ایران در پاسخ به سؤال ایران مدلینگ در مورد میزان دستمزد در ایران گفت: در واقع داخل ایران خیلیها هستند که مجانی کار میکنند، اما اگر بخوام سقفشو بهتون به گم که بعضیها این مبلغ رو برای یک آفیش روزانه میگیرند، ۱۵ میلیون تومان هستش.
البته اگر بیلبورد باشه که قیمتش بیشتره، اما آفیش روزانه از مجانی شروع میشه تا ۱۵ میلیون تومان هست. این نکته رو اضافه کنم که متأسفانه خیلی از همکارها با رقمهای خیلی پایین کار میکنند، که به نظر من میتونن خیلی حرفهایتر به این قضیه نگاه کنند، اما متأسفانه خیلیها به دید تفریح بهش نگاه میکنند، تا یک شغل. این دیدگاهها مطمینا مناسب این شغل نیست و به خاطر همین گفتم مدلینگ در ایران به صورت حرفهای دنبال نمیشه، ولی خب دوستانی هم هستند که دستمزدهای خوبی میگیرند.
درآمد مردان ۷۵ درصد کمتر از زنان است زیرا صنعت مد به طور معمول زنانه است و به همین علت زنان درآمد بیشتری دارند. نرخ دستمزد و درآمد مدلهای زن با توجه به میزان تجربه و سوابق همکاری افزایش می یابد اما میزان درآمد مدلهای زن در ایران به نوع برند و سوابق همکاری شما بستگی دارد اما به طور معمول زنان برای آفیش چند ساعته ۴۰۰ هزار تومان دریافت میکنند.

مدل فشن کیست؟
یک مدل فشن از ظاهر و خصوصیات طبیعی خود برای فروش کالا یا خدمات استفاده میکند. او معمولاً در محیطهای تبلیغاتی، از جمله جلسات عکاسی، استودیوهای ضبط ویدیو و مکانهایی که نمایشهای مد زنده در باند را نمایش میدهند، کار میکند. سایر محیطهایی که یک مدل فشن حضور دارد عبارتاند از: فروشگاههای تخصصی، فروشگاههای خرده فروشی، نمایشگاههای تجاری بوتیکها مزونها و… اشاره کرد.
مدلی که بتواند طیف وسیعی از مخاطبین، که شامل سنین، سبکها و شخصیتهای مختلف است را بهطور متقاعدکنندهای پوشش دهد، میتواند بازار پذیری قابل توجهی داشته باشد و به پیشرفت او منجر شود.
متاسفانه واقعیت های تلخ زیادی در رابطه با مدلینگ در ایران به دلیل نبود ساز و کار مشخص وجود دارد. اگر قصد دارید به صنعت مدلینگ وارد شوید، باید مراقب کلاهبردارها باشید. چرا که ممکن است شرکت های نامعتبر به عنوان «شرکت تبلیغاتی خارجی» و با قصد و نیت سوء استفاده از شما به ویژه مدلینگ خانم قرار داد بسته و از آنها عکس و محتوای نامناسب تهیه کنند؛ باید در این زمینه هوشیار باشید و تنها با شرکت های معتبر که مجوزهای لازم را نیز دارند کار کنید.